Vrouwen zijn multitaskers. We hebben het overzicht en houden heel veel ballen in de lucht.
De ballen van het werk, heen en weer rijden tussen de verschillende clubjes, de ballen van het huishouden, sociale ballen, bedenk het allemaal maar. Alles is op elkaar afgestemd als een goed geoliede machine. Jongleren is onze kracht.
Stel je is voor dat we aan het jongleren zijn met tennisballen. Handzaam formaat, goed in de lucht te houden en mocht hij een keertje vallen dan is er niets aan de hand, want een tennisbal kan tegen en stootje en stuitert zo weer omhoog.
Bedenk voor jezelf de verschillende gebieden waar jij tussen schakelt. Waar ben jij allemaal mee bezig, waar besteed jij je tijd aan? Dat zijn dan de tennisballen die je in de lucht houdt. Een kleine greep van mijn tennisballen: mijn eigen bedrijf, (waar ook weer losse ballen in zitten) mijn gezin, mijn man, mijn familie, mijn sociale leven, het huishouden, tijd voor mezelf. Sommige ballen zou ik meer tijd aan willen besteden, zoals tijd voor mezelf of mijn man en sommige ballen slokken meer tijd op. Maar over het algemeen gaat het prima om ze allemaal in de lucht te houden. De ene keer fluitend, de andere keer met een rood hoofd van de inspanning.
Dit is de ideale situatie. Maar soms gebeurt er iets met één van de ballen. De tennisbal wordt ineens een bowlingbal. Een bepaald gebied wordt zwaarder, kost meer tijd en energie. Dat maakt het jongleren een stuk lastiger. Alles raakt dan uit balans. Het heeft gevolgen voor je jongleren.
Een voorbeeld van een bowlingbal. Stel je hebt het helemaal niet meer naar je zin op je werk. Je gaat elke keer met lood in je schoenen er naartoe. De tennisbal is dan een bowlingbal geworden. Het slokt ook meer energie op dan de andere ballen. Het kost veel meer moeite om die zware bal de lucht in te slingeren en hij komt heel snel weer naar beneden. Je energie gaat vooral in de bowlingbal zitten, waardoor de tennisballen ook steeds lastiger te vangen worden.
Ik heb dit bij mezelf gezien. Mijn vroegere werk was een bowlingbal geworden en daardoor had ik steeds minder energie over voor de rest van de tennisballen. Mijn gezin leed eronder. Ik werd kortaf en prikkelbaar. Ik had nergens meer zin in, dus de sociale contacten tennisbal was inmiddels ook verdwenen. Ik had al mijn energie nodig voor die bowlingbal.
In het begin was ik nog heel hard bezig met proberen net zo goed te jongleren als daarvoor. Ik deed net alsof de bowlingbal nog een tennisbal was. Dat hou je maar heel even vol. En dat voelde enorm als falen. Het lukt toch ‘iedereen’. Waarom lukte het mij niet meer? Ik moet dit toch ook kunnen!
Uiteindelijk heb ik mij erbij neergelegd dat ik niet in staat was de tennisballen in hetzelfde tempo te blijven jongleren met die bowlingbal ertussen. En dat gaf rust. Ik hem mijn aandacht meer gericht op de bowlingbal. Hoe ik met dat zware geval om kon gaan.
Doordat ik meer aandacht had voor de bowlingbal en daar mee aan de slag ging, werd de bowlingbal steeds lichter en kleiner. Uiteindelijk ontstond er weer ruimte om weer een aantal tennisballen op te pakken.
En dit is een ‘zwaar’ voorbeeld. Maar hij kan ook veel luchtiger zijn, zoals bijvoorbeeld een griep. Je gezondheid is dan even een bowlingbal geworden. En je kan wel heel hard willen doorgaan, maar dat gaat gewoon niet. En als je even goed uitziekt en de bowlingbal de aandacht geeft, ben je sneller opgeknapt dan wanneer je op je tandvlees door blijft jongleren.
Doorgaan alsof alles hetzelfde is, werkt niet. Accepteer de bowlingbal. Geef aandacht aan de bowlingbal, doe er iets mee. Daarna kun je weer rustig opbouwen met jongleren.
Zie jij jouw bowlingballen, maar weet je even niet hoe je verder moet? Ik kan je helpen. Plan een gratis kennismakingsgesprek en we bespreken de mogelijkheden.
Hartelijke groet,
Denise
Lees ook: Hoe ga je om met een bowlingbal
Vond je dit artikel interessant? Ontvang automatisch de artikelen met handige tips in je mailbox en ontvang het gratis e-book: 'Boost je zelfvertrouwen'
Meer informatie over individuele coachtrajecten, klik hier.
